Natuurlijk had ik van te voren al ijverig het patroon en alle technieken uitgetest. Dat moet je wel doen als je de eer een beetje hoog wilt houden.
Het resultaat was in ieder geval een inspirerend voorbeeld voor de cursistes:
Nadat iedereen een keuze had gemaakt uit het assortiment geschikte katoentjes
die ik had klaargelegd was het weer even nadenken en oefenen voordat de bijzondere opzet die ik in gedachten had, bij iedereen gelukt was. Het kost even tijd maar dan heb je ook wat.
Het is altijd weer verbazend dat je op zo'n avond meestal niet erg veel vorderingen maakt met je werk. Maar tegelijkertijd ook weer niet. Er moet van alles uitgelegd en uitgeprobeerd worden, en verder is het ook heel erg gezellig en dat telt ook mee.
Het oefenlapje dat ik laatst in 2,5 uur op de workshop van de breibeurs had gemaakt, was misschien 7 cm hoog (naalden 4 mm) en 10 steken breed, je ziet er niet aan af hoeveel ik er geleerd heb. Ik wou maar zeggen.
De dames zijn dus naar huis gegaan met de opdracht hun inktvisje verder te breien tot het lijf klaar is, volgende keer beginnen we dan aan de tentakels. Ik kan haast niet wachten om de hele verzameling bij elkaar te zien! Zelf heb ik er nog twee op de pennen, in verschillende stadia, zodat ik steeds geschikt demonstratie materiaal heb.
Natuurlijk ben ik intussen ook met mijn eigen projecten doorgegaan. Eigenlijk waren/zijn dat er iets te veel voor mijn gemoedsrust.
In volgorde van opzetten:
1. Ajoursjaal van Malabrigo Lace, met kraaltjes. Opgezet in 2010 denk ik. Ben al een heel eind maar het kost veel tijd en opperste concentratie, ik kreeg echt behoefte aan iets anders; ligt tot mijn schande al jaren te wachten op aandacht
2. Driehoekige omslagdoek met ajour, in Wollmeise sokkenwol, opgezet sept 2012; blijven steken op het opnemen van de zijsteken. daarna is het niet zoveel werk meer. idem
3. Gehaakte babydeken, gestart juli 2013. Ik ben zelf niet enthousiast over materiaal en kleuren, anderen wel dus het is waarschijnlijk toch de moeite waard om m af te maken. Iets minder ver weg geduwd
4. Zomertopje van een katoenmix, opgezet zomer 2014; niet gered voordat het herfst werd; die mag dus binnenkort wel weer meedoen!
5. Mystery sokken Mork, opgezet september 2014; ik heb er hier over geschreven, een mooi patroon met veel kruisende steken, waarbij ik echt naald voor naald en steek voor steek het patroon moest lezen. Gevorderd tot het punt dat ik aan de hiel moet beginnen
6. Driehoekige sjaal van Inka, opgezet november 2014; meeneemproject maar inmiddels te groot om overal mee naar toe te nemen.
7. Setje polswarmers met fair isle motief, opgezet februari 2015; weggelegd voor voorbereidingen cursussen en daarna een beetje vergeten.
Om mezelf toch permissie te geven om aan iets nieuws te beginnen heb ik wel ijverig mn dwarse sokken afgemaakt.
Zo zagen ze eruit toen ze pas van de naalden kwamen (draadjes moesten nog worden afgewerkt zoals je ziet). Omdat ze dwars gebreid zijn geven ze in de breedte niet veel mee. Ze gaan dus nog steeds niet echt gemakkelijk over de hiel. Maar als je ze eenmaal aanhebt sluiten ze perfect aan overal. Zoals de amerikanen zeggen: they hug my feet!!!
Zo vond ik dus dat ik mezelf wel mocht toestaan iets te beginnen met het zijden kantgaren dat ik op de breibeurs heb gekocht twee weken geleden.
Dat moet dus worden een rechthoekige sjaal/stola (hoe groot hij wordt zal wel blijken als het af is) naar het patroon Spring Tulips dat ik op Ravelry heb gevonden. Mijn versie gaat natuurlijk HoutenseTulpen heten, en hier heb je alvast een klein voorproefje:
De tulpjes komen al herkenbaar tevoorschijn, vind ik. Het patroon is niet al te ingewikkeld, 8 steken en 8 naalden per herhaling en alle teruggaande naalden alles averecht, maar doordat het garen zo dun is in verhouding met de breinaalden (4 mm) en ook nauwelijks tot niet getwijnd zodat je er gemakkelijk middenin steekt, vordert het werk nogal langzaam. Ik gok dat ik een uur doe over 8 naalden.
Des te meer bewondering voor die mevrouw op internet die -met de hand- in een sneltreinvaart de ene na de andere kanten sjaal of stola van de pennen laat rollen.
Ook hier weer (net als bij de dwarse sokken) een voorlopige opzet. Je kunt hem herkennen aan de felroze steken aan de opzetrand. In het engels heet het Provisionary Caston wat letterlijk hetzelfde betekent, maar in het nederlands dan vaak weer verbasterd wordt tot Professionele Opzet. Het kan raar lopen. Alsof een andere manier van opzetten niet professioneel zou zijn.
Je kunt een voorlopige opzet voor verschillende doeleinden gebruiken. De gemeenschappelijke factor is, dat je aan het begin van je breiwerk open steken nodig hebt voor je doel. Dat kan bijvoorbeeld zijn dat je de opzetkant van je breiwerk er precies hetzelfde wilt laten uitzien als je afkantrand. In dat geval zet je -na het afkanten aan het eind van je werk- de steken van de voorlopige opzet op een breinaald en kant deze op dezelfde manier af.
De voorlopige opzet heb ik ook gebruikt in mijn dwarse sokken. Hier was dat om de open steken (live stitches) van begin en eind van mijn been/voet lapje aan elkaar te mazen tot de naadloze koker die het moest worden.
Een derde toepassing, en dat is bij deze sjaal de bedoeling, is om deze opzet te benoemen tot het MIDDEN van de sjaal. Als ik de helft van de lengte heb bereikt kant ik af; vervolgens zet ik deze open steken op mijn breinaald en brei vanuit dit midden de andere helft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten